Анатолій Балуценка
4067 ПЕРШАЯ ВЯСНА
Забудуцца i боль, i асалода,
Сцiрае ўсё, як быццам
гумкай, час,
Але,
калi здараецца
нагода,
Былое,
нiбы ява,
ўзнiкне ўраз.
Гадамi запарушана карцiнка,
Майго кахання першая вясна,
Ды ўспомнiцца, як стрэнецца
дзяўчынка,
Такая
ж, як тады была яна.
10.08.2000
4260 ЛИСТКИ КАЛЕНДАРЯ
Приходят
дни воспоминаний,
От
них в душе иль ад, иль рай,
Когда
томился от страданий
Иль
радость била через край.
Проходят
месяцы и годы,
Мне
чувства разные даря,
Волнуют,
как пейзаж природы,
Меня
листки календаря.
30.09.2000
4282 ВСЕГДА В ПАМЯТИ
Пороша
лет уж многое закрыла
Или
надёжно спрятала в кусты,
Но
память филигранно сохранила
Родных
и близких милые черты.
Ни
слов сказать, ни посидеть уж рядом,
Давно
их принял мир совсем иной,
Смотрю
на милых виртуальным взглядом,
Ведь
в памяти они всегда со мной.
6.10.2000
4405 СЛЯДЫ МIНУЛАГА
Што мiне, не вернецца
нiколi,
Нават вельмi моцная
любоў,
Прападзе,
як быццам вецер ў полi,
Цеплыня
ад шчырасцi сяброў.
Што стварала для жыцця украсу,
Засталося
ў думках назаўжды,
Ўсё на свеце падуладна часу,
Ды не ад мiнулага сляды.
29.10.2000
4409 СТРАНИЦЫ ЖИЗНИ
Меня
былое не тревожит,
Коль
годы выстроить в ряды,
Их
уж засыпала пороша
И
замела мои следы.
Но
живы прошлых лет страницы,
Приятно
их листать всегда,
Не
нужно о грехах молиться,
Ведь
совесть у меня чиста.
30.10.2000
4410 БАЛАНС
Нахлынет
в памяти цунами,
Уж
пронеслось оно не раз,
Ведь
славен человек делами,
Но
ими грешен в тот же час.
Упорно
подвожу итоги,
Где
упустил чудесный шанс?
Вновь
в мыслях прохожу дороги,
Чтоб
в жизни подвести баланс.
30.10.2000
4416 РАКА ЖЫЦЦЯ
Блiшчаць каменьчыкi на дне,
I, як
крышталь, вада iскрыцца,
Цяпер прыемна снiцца
мне
Дзяцiнства любага крынiца.
Ракi жыцця майго
выток,
Ў
ёй справы, мары i пачуццi,
Здаецца чыстаю здалёк,
Ды зблiзку досыць
каламуцi.
30.10.2000
4417 БIНОКЛЬ
Калi глядзець у акуляр,
Ўсё бачна ў велiчным адзiнстве,
Цудоўны
лёс, вяршынi мар
Бiнокль паказвае ў дзяцiнстве.
Але,
калi прайшло
жыццё,
У аб'ектыў глядзiш
ў былое,
Не пакiдае пачуццё,
Што сапраўды яно малое.
30.10.2000
4468 ДОЎГI ПУЦЬ
Бягуць бясконцых думак цягнiкi,
Iмчаць мяне ў далёкую краiну,
I толькi трэба
выбраць, з iх якi
Прыемней ў гэты час для успамiну.
Здаралась
многа рознага ў жыццi,
I плённы сустракаўся шлях, i марны,
Кацiў па рэйках доўгага
пуцi
Вагон
купэйны i вагон таварны.
7.11.2000
4478 МОРА МАЛАДОСЦI
Далёкiя, цудоўныя гады,
Ды не таму, што
меў ў дастатку
штосьцi,
Бо шчасце адчуваў ў той час заўжды,
Таму, што меў больш
мора маладосцi.
Ды крочыць час, расце яе цана,
Была
заўжды – цяпер прыходзiць ў
госцi,
Забудзе хутка пра мяне
яна,
Не утрымаць мiнулай
маладосцi.
7.11.2000
4693 НАДЗЕЯ
Ўспамiнаю бацькоўскую хату,
Адчуваю i боль, i тугу,
Бо нiколi к сямейнаму
святу
Да яе завiтаць
не змагу.
Бо стаiць, сiрацiна,
пустая,
Ў
ёй ад цiшы нястрыманы жах,
Лебядой
летам двор зарастае,
Глядзяць вокны з надзеяй
на шлях.
2.12.2000
4779 РАНКОВЫ ЧАС
Сцяжыначкi далёкага маленства
Ў маiм жыццi
– найлепшая з украс,
Iх радасцi не зведаў падабенства,
Хаця пасля шашой хадзiў не раз.
Iх асалоду я забыць не ў змозе,
Бо успамiн прыемнасцi
не згас,
Вядома,
справа, пэўна, не ў дарозе,
А проста быў ў
душы ранковы час.
20.12.2000
4795 ВРЕМЯ ВСПЯТЬ
Унесли
меня годы, как кони,
От
реки, что течёт на лугу,
Нагадала
судьба на ладони:
Возвратиться
туда не могу.
Но
есть мысли, что гонят вспять время,
Хоть
они, как мечта, далеки,
Спешусь
в них я, опершись на стремя,
По
лугу похожу у реки.
24.12.2000
4802 ДАЛЁКИЕ МГНОВЕНЬЯ
Несётся
мой кораблик над волной,
Есть
у меня приятное соседство:
Не море
– во дворе ручей весной
Меня
уносит в розовое детство.
Весну
я, словно женщину, люблю,
Она
всегда чудесна, без сомненья,
Волшебные
мгновения ловлю,
Моей
весны далёкие мгновенья.
24.12.2000
4819 МIЛЫ ЎСПАМIН
Ў жыццi
учынак робiм не адзiн
Заўжды сваiмi
ўласнымi рукамi,
I добры, i нядобры успамiн
Заўсёды застаецца разам з намi.
Ад добрага хвалюецца душа,
Як у анёла, вырастсюць крылы.
А як забыць пакуты спарыша,
Каб успамiн
застаўся толькi мiлы?
27.12.2000
4881 ХОЧУ ВОЗВРАТИТЬСЯ
Белая
чайка над синей волной,
Лунная
в море дорожка,
Керчь
вспоминаю уже не с тоской,
Всё
же грустится немножко.
Южные
ночи чернее сапог,
Солнцем
опалены лица,
Хоть
на мгновенье ещё, если б мог,
Я
бы хотел возвратиться.
6.01.2001
4904 НЯСПАННЕ
Не спалося зноўку мне да ранку,
Успамiны выклiкалi час,
Як з табою слухалi заранку,
I
як знiчкi падалi на нас.
Да спадобы сэрцу успамiны,
Хоць яны – былога мiражы,
Маладосцi любыя карцiны,
Як
бальзам цудоўны для душы.
10.01.2001
4960 ЛИЦА ЛЮБИМЫХ
Весенний,
дружный ледоход
Вдаль
по реке уносит льдины,
Прошли
года: полынь и мёд,
В
воспоминаньях их картины.
Иду
в былое, как в музей,
Но
хочется остановиться,
Люблю
увидеть лик друзей.
Но
как милы любимых лица!
19.01.2001
4972 ВЯСНОВЫЯ ЎСПАМIНЫ
Асеннi дождж залiў
жыццёвую шашу,
Зрабiў яе мароз
зiмовы лёдам,
Iдуць вясновыя ўспамiны у душу,
Калi жыццё было сапраўдным мёдам.
Спачатку
мёд зрабiўся горкiм, як палын,
Пасля стаў небяспечнаю атрутай,
Ў дрыгвяны дол шаша спусцiлася з
вяршынь,
I дапякае мне душу пакутай.
21.01.2001
4996 БАЦЬКОЎСКАЯ ХАТА
Палацы
i высотныя дамы,
Прыгожыя,
цудоўныя, як свята,
Але
душой сагрэцца можам мы,
Бацькоўская
успомнiцца як хата,
I агарод, i яблыневы
сад,
Мурог, ступаў дзе босаю
нагою.
У думках
я вяртаюся назад,
Яны зафарбаваліся тугою.
24.01.2001
Апошні
верш тэмы Home Page Змест